Divana uzanıp,
Buğulu gözlerimizin içinde
Kaybolmuştuk ya hani.
Sen...
“Nasıl bu kadar çok sevdirdin kendini”
Diye sormuştun,
Hani ben cevapsız kalmıştım,
Ne söyleyeceğimi bilememiştim ya…
Sonra…
Sensiz günleri sana anlatırken
Hani çenem düştüğünde
Sen...
Sözcüklerimi silip,
Sesimi dinlemiştin ya…
Koca karanlığın bir saatinde
Ben...
Gözümü açtığımda,
Sağ yanımda seni görmüştüm ya…
Sen...
Uykunun arasında
“Sol yanım” diye beni çağırmıştın hani…
Sen ve Ben
Huzur-huzur, mışıl-mışıl
Ne güzel bir rüyaydık…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder