EKİM

Bir bulvar kaldırımına,

Hüzün karışır birden

Düşünce sen…

Yapraklar son sözlerini söylüyor,

“Hüzün bir yazgı”…

Ekim ben…

DÜĞÜM

Sabit zorluklar,

Yanlış zamanlar…

Aynı karanlık.

Akıl dolaşmış,

Düğüm hali…

Yok olup gitmeler,

Büyük sonuçlu küçük isyanlar…

Azları paylaşmanın kolaylığındayım yine…

YEŞİL SEVERİM

Yeşil kalsa dallarda… Nemli-sakin-sıcak...

Usul usul dokunsam damlalara... Bir-iki-üç... Gizli ve yavaş...

Bahardan bahara geçsem... Üstüne bir güzel yaz... 

DÜNYAM OL

Bugün de senden olsun

Benden hiç konuşmayalım…

Bir yudum çay ol

Seni içeyim,

Ilıt beni…

Kelimeleri kovala

Sen anlat,

Seni konuşalım…

Gölge ol,

Düş üstüme…

Senden olsun az biraz serinlik de…

Aşk diye diye,

Süsle etrafımı…

Kıyı kıyı gez bizi,

Anımsat tüm anılarımızı…

Deniz de senden olsun,

Bırak sende yüzeyim…

Hava kararınca

Yıldız ol,

Ört üstümü…

Gece de ışık da sende olsun…

Güzel gün oldu böyle…

Vazgeçtim…

Her gün senden olsun…

Dünyam ol,

Döndür beni zamansızlığında...

MESELA

Düşüp bir şarkının peşine

Biraz kendimi bilmez olayım…

Yakalanayım hayata…

Sonra

Vişneli-çikolatalı pastanın

Kocaman bir dilimi olayım mesela

Tadımı kaçıramasın kimseler…

Biraz kendimi bilmez olayım…

Toz olup

Bir dürbünün camına yapışayım  

Uzaksın ya

Burnumun ucuna geliver mesela…

Tahta kaşık eşlik etsin

Dumanı tüten bir çorbaya karışayım mesela

Hani sıcak severim ya…

Sevdim meselalı  halimi...

"Seni kendini bilmez" dedim...
Yakıştı bana...

SONRA

Bu sabah,

Metro girişinin demirleri ayırırken ellerini

İki aşığı izledim…

Ağızlarından çıkan kelimeleri

Öpmek istediler sanki…

Dokundular birbirlerine

Derin derin gülümsediler,

Sevgi aktı yüzlerinden…

Sonra

İki ayrı yöne hızlandı adımları…

Kalpleri havada asılı kaldı…

Aşkı hatırlattılar…

Seni özlettiler

Nerdesin?

KADAR

Hayat işte bu kadar

Açgözlü hevesim,

Doymaz açlığım,

Mavi manzaram kadar…

Denizden düşüncem,

Beyaz zamanım,

Lacivert gecem kadar…

Yıldız umutlarım

Dolunay kalbim

Sabah başakları yeniden sarartan

Güneşim kadar,

Hayat aslında biraz beyaz,

Biraz sarı

Benim tarafıma düşen

Çokça mavi kadar…

HASRET HALİM

Canına aşık olduğum,

Limon dondurmam,

Bal sohbetlim,

Yoksun ya

Konuşmak gelmiyor içimden,

Bildiğim tüm kelimeler senin…

DURDUM

Bergamut sinmiş biraz üstüme,

Sağ elim sol omzumda

Kaldım…

Ne gelebildim

Ne de dönüp gidebildim…

Düşündüm...

Güzel sevdim…

Sözüm geçmez artık

Kendime benim…

Durdum…

Yine bir yağmur sonrası

Az az bergamut kokluyorum…

Zaman böyle geçiyor işte…

CANIM ÇEKİYOR

Orta halli şu sakin kelime

Nasıl da büyüyor,

Çoğalıyor,

Güneş gibi doğuyor üstüme…

Sonra

Kulağıma sığmıyor

Yüzümü kızartıyor,

Ha bir de nefesim kesiliyor…

Canım bizi çekiyor yine...

KEŞKE

İçim bulut beyazı bu sabah…

Uyandığımdan beri

 “Böyle de iyiyim”

Diyorum kendime,

Ama…

Sabırsız bir halim var.

Bulutlara özendim yine

Kayar gibi usul usul uzaklaşıp,

Gidesim var.

Şu yollar olmasa keşke...

BU YA

Dünyadaki tüm hayalleri ben kuruyorum sanki…

Acele ediyorum bir de…

Senle ilgili olanların

Hepsini ben kurabileyim diye…

Mandalina kokusu

Burnumun ucundayken…

Melez duygularımla

Coşuyorum…

Çarşaflara dolanırken…

Hayal bu ya…

Yüreğim elinde

Yaşıyorum…

SEN VE BEN

Divana uzanıp,

Buğulu gözlerimizin içinde

Kaybolmuştuk ya hani.

Sen...

“Nasıl bu kadar çok sevdirdin kendini”

Diye sormuştun, 

Hani ben cevapsız kalmıştım,

Ne söyleyeceğimi bilememiştim ya…

Sonra…

Sensiz günleri sana anlatırken

Hani çenem düştüğünde

Sen...

Sözcüklerimi silip,

Sesimi dinlemiştin ya…

Koca karanlığın bir saatinde

Ben...

Gözümü açtığımda,

Sağ yanımda seni görmüştüm ya…

Sen...

Uykunun arasında

“Sol yanım” diye beni çağırmıştın hani…

Sen ve Ben

Huzur-huzur, mışıl-mışıl

Ne güzel bir rüyaydık…

PEMBEDEN KIRMIZIYA

Lunapark çığlıkları var içimde…

Çocuğun elindeki pamuk helvanın

Pembeliği yüzümde…

Gülünce coşup, çoğalıyorum...

Bir taraftan da kızarıyorum…

Pembeden kırmızıya, 

Olgun utangaç,

Titriyorum...

HEP

Arkanı dönme özlüyorum…

Tenimde nefesin

Saçımda parmakların olsun hep…

Uyuma korkuyorum…

Gözlerin açık,

Bebekleri bende kalsın hep…

Rüyalar mı?

Boşver gitsin…

Böyle uykusuz iyiyiz…

Sen hep beni sev…

ERKEN

İçimi çekip aldılar yine

Başım da çok ağır bugünlerde…

Ellerim soğuk, biraz da yüzüm asık…

Özledim mi ne?

Alışamadım bu halime

Soluk ifademe, az güneşli ruhuma,

Kıpırdamayan dilime…

Evet… Evet…
"Işık yandığında daha" derken
Sen haklıydın...

Ben de özledim…

Ama bu kez çok erken…

İÇİNDE

Sessizliği bozmadan

Sessizce konuşurken

On ikiyi beş geçelerin içinde

Dokuza on kalaları kovalamak var ...

Onu iki geçenin içinden

Bir kırk beşe kadar

Yarını beklemek var…

Yetmezlere sığınıp,

“Bir sigara daha içeyim”in içinde

Sıfır dört sıfır sıfır olmasın diye

Tanrıya yalvarmak var…

Bir saatin akreple yelkovanı olup

Umutlara dolanıp

Buluşmayı beklemek var…

Bir de...

“Dün bu saatler” diyerek

Geçmişte kalmak var…

MAVİ

Diyemem ki;

Gel…

Ben isteyemem ki…

Dalar gider,

Susarım…

Her küçük hayalin içinde yaşar

Gözlerimi kısar

Arar, bulurum…

İçim mavi olur…

Coşarım da yine susarım…

Bağıramam…

Kal diyemem ki…

Dedim ya…

Ben isteyemem ki…

SEN

Hangi aşka düşsem iki yürek…

Biri bende kalan…

Kapanmış gözlerim,

Zamansızlık başucumda…

İçinin aldığı kadar sev beni…

Bu çoktan daha da fazla…

Sen... kalbimi estiren...

Sesin kulağımda kaldı…

Aniden çal kapıyı…

Bu hayattan da anlamlı…

YERYÜZÜNDE VE CENNETTEKİ TÜM ANNELERE

Ne yazılsa çok sevinir ki, ne anlatılsa hakkında…

Sevgisi, özverisi, şefkati, sıcaklığı, hoşgörüsü…

Hangi annede yok ki bunlar?
Ve bunları anlatmak sıradan olmaz mı şimdi…

Keşke...
Birkaç saatliğine...
İlk doğduğum anı hatırlayabilseydim de

Sulu, sıcak karnından,

Kuru, sıcak kucağına geçtiğimde,

Yanağın yanağıma değdiğinde
Ve ilk kez kokumu içine çekip “kızım” dediğinde

Benim ilk nefesim, senin ilk anneliğinken

Neler hissettiğimi bir de benden dinleyebilseydin keşke…
Böyle bir imkansız hayalim var işte...

VAR

Dilimde hikayeler,

Aklımda dolaşanlar

Yakında teninin kokusu var…

Bir fotoğrafa bakıp

Kalbin büyür ya hani…

Geldiğim şehirden içimde kalanlar var…

Nane kokusu,

İlk bayram coşkusu…

Bir de gözümün takıldığı

Sade kahve telvesi…

Doyulur mu hiç?

Yeter mi sandın?

Havada dumanlar,

İçimde çoklar var…

BAHAR

Dün

Leylak kokan çocukluğumdan geçtim…

Ne kadar yakındı...

Çapraz 3 apartman arası…

Hiç bahar görmemişler gibi

Tüm leylakları içime çektim...

Okula gittim, geldim...

Bahçede oynadım...

Dal dal gezindim…

Değişen tüm renklere inat...

Çocuk sokağımın

En sevdiğim apartmanı hala griydi...

Bahçesi hala çiçekli...

Köşe başında bekledim biraz,

Annemin işten gelişini gördüm…

Üzerinde taba rengi döpiyesi…

İçinde çiçekli gömleği…

Eee… Bahar kadın kendisi…

Dün

Leylak kokan sokağımdan geçtim…

Ruhuma bahar geldi…

BENİMSİN

Düşle gerçeği ayıramayan,

Ah benim arsız aklım…

Alışmış çaresizliğim,

Muhteşem yalnızlığım…

Aşkı sen, seni aşk yapan,

Hayalperest egoistim,

Kalbimi farklı çarptıran mutluluğum…

Her halinle benimsin…

SESİNDE

İlk kelimenden sonra yanağım yanar... 
Yaz gelir bana,
Sen hep konuşsan aslında...
Sakinliğine dünyanın bütün çalgıları eşlik etse...

Hep sevdiğim yaz olsan...

Vedalaşırken titreyen,
Eriyen sesini hiç duymasam...

Kızmayı bilmeyen,
Hiç doyamadığım sesin,
Düşlerimizi anlatsa…

Sesinde uyusam... 

Hep sevdiğim yaz olsan…