CANIM ÇEKİYOR

Orta halli şu sakin kelime

Nasıl da büyüyor,

Çoğalıyor,

Güneş gibi doğuyor üstüme…

Sonra

Kulağıma sığmıyor

Yüzümü kızartıyor,

Ha bir de nefesim kesiliyor…

Canım bizi çekiyor yine...

KEŞKE

İçim bulut beyazı bu sabah…

Uyandığımdan beri

 “Böyle de iyiyim”

Diyorum kendime,

Ama…

Sabırsız bir halim var.

Bulutlara özendim yine

Kayar gibi usul usul uzaklaşıp,

Gidesim var.

Şu yollar olmasa keşke...

BU YA

Dünyadaki tüm hayalleri ben kuruyorum sanki…

Acele ediyorum bir de…

Senle ilgili olanların

Hepsini ben kurabileyim diye…

Mandalina kokusu

Burnumun ucundayken…

Melez duygularımla

Coşuyorum…

Çarşaflara dolanırken…

Hayal bu ya…

Yüreğim elinde

Yaşıyorum…

SEN VE BEN

Divana uzanıp,

Buğulu gözlerimizin içinde

Kaybolmuştuk ya hani.

Sen...

“Nasıl bu kadar çok sevdirdin kendini”

Diye sormuştun, 

Hani ben cevapsız kalmıştım,

Ne söyleyeceğimi bilememiştim ya…

Sonra…

Sensiz günleri sana anlatırken

Hani çenem düştüğünde

Sen...

Sözcüklerimi silip,

Sesimi dinlemiştin ya…

Koca karanlığın bir saatinde

Ben...

Gözümü açtığımda,

Sağ yanımda seni görmüştüm ya…

Sen...

Uykunun arasında

“Sol yanım” diye beni çağırmıştın hani…

Sen ve Ben

Huzur-huzur, mışıl-mışıl

Ne güzel bir rüyaydık…